صحبت نویسنده

سلام... اومدن ماه رمضان،ماه مهمانی خدا رو به همه ی شما عزیزان تبریک میگم و امیدوارم قدر تمام لحظه های این ماه رو بدونیم و به بهترین نحو از این ماه استفاده کنیم.

خداوند به حضرت موسی نبی فرمودند:با زبانی دعا کن که با آن گناهی نکرده باشی. حضرت موسی فرمود :چگونه؟ خدا پاسخ داد: از دیگران بخواه تا برایت دعا کنند چون تو با زبان آنها گناه نکرده ای.

این رو گفتم تا بهتون بگم الآن که بهترین فرصت برای دعا کردنه سر سفره های افطارتون من بنده ی حقیر و همه ی مسلمون ها به خصوص کسانی که محتاج دعای ما هستند رو فراموش نکنید و یادمون نره یکی از پشت پرده داره نگاهمون میکنه و منتظره،پس به فکر آقامون هم باشیم و برای فرجشون دعا کنیم.

ماه رمضون فرصت خوبیه براب من و امثال من که تو ماه های دیگه خواب رو به نماز صبحمون ترجیح میدادیم و الآن تاو این ماه نماز صبحمون اول وقته! بازم خدا رو شکر.

باید بگم که روزه داشتن فقط گشنگی کشیدن نیست همونطور که حضرت علی (ع) فرمودند:"روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه ی شکم است."

یادمون باشه تو این ماه عزیز از دروغ و غیبت و افکار ناپسند و گناهانی که از ارزش روزه کم میکنه دوری کنیم.

رسول خدا(ص) فرمودند:" خوشا به حال کسانی که برای خدا گرسنه و تشنه شده اند، اینان در روز قیامت سیر می شوند."

یه چیزی رو هم باید به یه عده گوشزد کنم و هشدار بدم که یکی از دلایلی که من اسم اصلیم رو به عنوان نویسنده ننوشتم این بود که می خواستم هدف اصلی وبلاگ رو با نظرات و عقاید شما بهتر پیش ببرم و بحث های حاشیه ای تو وبلاگم صورت نگیره پس ازتون خواش میکنم تا جاییکه ممکنه درمورد موضوعات وبلاگ بحث بشه نه غیره و باید بگم که میتونید از مطالبم کپی بگیرید بدون هیچ نشونی.

هرچه به افطار نزدیکتر می شویم... تشنگی مان بیشتر می شود... آقاجان شرمنده ایم که به اندازه ی آب، عطش ظهورت را نداریم...!!!

بامرام

ساعت1:39---1 مرداد 1392

سلام خانوم زهرایی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
نمیدونستم تو فامیلتون شهید دارین! داشتن یک شهید تو فامیل حتی اگه از دورترین اقوام هم که باشه دارای برکاتیه که قابل شمارش نیست
اما درباره مطلبت باید بگم همه آرزوم اینکه یروزی بیاد که دعای همه برای هم ظهور آقامون باشه خالا نمیگم از ته دل فقط به اندازه همون یک لیوان آبی که سر سفره افطار بعد از شنیدن صدای اذان به طرفش خمله ور میشیم و آخرش یادمون میره حتی سلامی به لب تشنه ارباب بی کفنمون بدیم